“ორიზენი” – 9 აპრილი, თოვლი, შიშის სიმფონია…

16-17 წლის ვიქნებოდი, ქობულეთში ვიყავი, თავსხმა წვიმა გადაღებას არ აპირებდა. მეხუთე სართულის ღია ფანჯრიდან ჭაობს გადავყურებდი, “მწვანე ტალღას” ვუსმენდი და ვფიქრობდი რაღაცებზე. მოულოდბელად, გალაკტიონის გადამღერებულმა “თოვლმა” გამომაფხიზლა. ძალიან მელოდიური, სასიამოვნო ჟღერადობით შესრულებული ლექსი, ისე ჩამიჯდა თავში, არ მინდოდა დასრულებულიყო. სამწუხაროდ ვერ გავიგე ვინ იყო შემსრულებელი. მეგობრებს ვეკითხებოდი, ინტერნეტში ვეძებდი, მაგრამ ვერაფერს მივაგენი. რამდენიმე წლის შემდეგ, უკვე “ვინოთეკაში” ვმუშაობდი და იუთუბზე ვიპოვე “ორიზენი – თოვლი”. ძალიან გამიხარდა. ვატრიალებდი და ვატრიალებდი, ვუსმენდი და იმ წლების დანაკარგს ვივსებდი, როცა ვეძებდი და ვერ ვპოულობდი.

მიკვირდა, რატო არ გახდა ეს სიმღერა ისეთი პოპულარული, როგორიც, ჩემი აზრით, უნდა ყოფილიყო. ყველას ვასმენინებდი. ვიღაცას მოსწონდა, ვიღაცას – არა. ვიღაც მანამდეც იცნობდა, ვიღაცისთვის სიახლე იყო, მაგრამ ე.წ. “ჰიტი” არასდროს ყოფილა. არადა, იმსახურებდა, ჩემი აზრით.

Read more of this post