,,გეყოფათ, რაც მასხრად მიგდეთ, წყეულებო!”

ეს კიდევ ერთი ნაწყვეტია ვისოცკის ,,დელფინები და გიჟები (შეშლილის ჩანაწერები ანუ სიცოცხლე ძილის გარეშე)”-დან, მაგრამ ამჯერად სახალისო და ღიმილით წასაკითხი…

,,ერთმა, გამოჯანმრთელების გზაზე დამდგარმა ავადმყოფმა მთავარი ექიმის სახელზე განცხადება დაწერა. აი ტექსტი – სიტყვასიტყვით გთავაზობთ:

,,მე ქვემორე ხელისმომწერი, სამუელ იაკობის ძე სოლოვეიჩიკი, ეროვნებით სომეხი, თუ გნებავთ – არა სომეხი, 43 წლის, აქედან 12 თქვენ მოგიძღვენით, ჩემო პატივცემულო მეგობარო, სადღესასწაულოდ და გამგებთა თანდასწრებით ვაცხადებ, რომ:

1. ჩემი წნევა მერყეობს ერთსა და იმავე საზღვრებში -1230-1240 კვ.კმ./წმ;
2. ჩემი პულსია – 3-3,5 დარტყმა საათში;
3. როე – 12 მეგაჰერცი რაუნდში;
4. შარდი – მუდამ იისფერია;
5. პრეტენზიები არ მაქვს;

ზემოთაღნიშნულთან დაკავშირებით, თავს, ბოლოს და ბოლოს მივიჩნევ გამოჯანმრთელებულად და აბსოლუტურად, გესმით, აბსოლუტურად ნორმალურად. გთხოვთ, გამიშვათ და გადამცეთ ჩემს შინაყმებს, რომელიც გუშინ გაწერეთ ამ საავადმყოფოდან (თქვენ ხომ ერთხელაც არ მოგვეცით საშუალება, ერთმანეთს შევხვედროდით), რომლებიც გულმხურვალედ მიყვარს. იმედია, მათაც ვუყვარვარ.

გეყოფათ, რაც მასხრად მიგდეთ, წყეულებო!
სიყვარულითა და პატივისცემით,

ი. სოლოვი”